Ένα κείμενο που στοιχηματίζουμε, ότι πρώτη φορά φτάνει ως επιστολή, σε περιοδικό! Μια ενδιαφέρουσα ματιά στην οδική πραγματικότητα της Ελλάδας μέσα από τα μάτια ενός αναβάτη. Απολαύστε.
Ο κύριος Δ.Κ., που μας διαβάζει εδώ και χρόνια, έφτιαξε και μας απέστειλε αυτό το κείμενο, το οποίο είναι απλά κρίμα να μην δει και το φως τη δημοσιότητας. Επειδή το κείμενο είναι μεγάλο, εμείς απλά το χωρίσαμε σε κομμάτια και αυτό που διαβάζετε παρακάτω, είναι το 1ο μέρος του, ενώ αργότερα θα δημοσιεύσουμε και το υπόλοιπο.
Πρόκειται για ένα «δοκίμιο» της δίκυκλης ζωής στις πόλεις που θα συζητηθεί και θα «τσούξει». Διαβάστε το και πείτε μας την γνώμη σας...
«Είναι -μάλλον-αυτή η περίεργη παρόρμηση που πιάνει όλους όσους έχουν φτάσει τα 2/3 της προσδόκιμη ζωής του και θέλουν να μοιραστούν με άλλους κάποιες από τις εμπειρίες τους .Τέλος πάντων………….
Μετά από 40 συμπληρωμένα χρόνια καθημερινής μετακίνησης στην Αθήνα με μηχανάκι μικρό,on off, σκούτερ κ μεσαίο τετρακύλινδρο-όχι SUPERBIKE-προσπαθώ να μαζέψω εδώ κάποια περιστατικά και τις αιτίες τους -ένα μικρό οδηγό επιβίωσης αν μας αρέσουν τα μεγάλα λόγια- που θυμάμαι , από όσα μου έχουν τύχει και που από όσο μπορώ να υπολογίσω επαναλαμβάνονται ,χωρίς καμία ελπίδα να σταματήσουν ποτέ. Με το σκοπό ας πούμε σκόρπια λόγια περί γενικώς και περί ειδικώς για την οδήγηση στην κίνηση , οπόταν όταν σας τύχει κάτι παρόμοιο ίσως να δουλέψει «DEJAVU».
Ας δούμε -λέω τώρα- το μηχανάκι μας και το look μας
Συνήθως είναι το μοναδικό μας. Αν όχι σημαίνει ότι ο φίλος/η μας έχει κατανοήσει ότι για κάθε χρήση θες διαφορετικό μηχανάκι ,άρα ψαγμένοι σίγουρα κ ξοδεύονται για να απολαμβάνουν την οδήγηση σε χώμα η/και άσφαλτο και λογικά τα ξέρουν ήδη αρκετά πράγματα από όσα θα πούμε.
Τα περισσότερα κ πιο δασκαλίστικα σας τα έχουν πει πολλοί κατά καιρούς κ όποιο περιοδικό η εφημερίδα ανοίξεις - ναι κ τις συνοικιακές «τα νέα της Μαγκουφάνας» - έχουν αναλυτικά άρθρα κατά καιρούς από επαίοντες για το πως κ τι των μηχανών και των μηχανόβιων (γιαούρτι θέλουν κανονικά κ μη μου πείτε ότι η πιο ηλίθια λέξη στη γλώσσα μας δεν είναι το μηχανόβιος ?)
Λοιπόν, λάστιχα φρένα κλπ να είναι σε κατάσταση που τουλάχιστον περνάει ΚΤΕΟ- για την κίνηση στην πόλη τα βασικά φτάνουν . Οχι τίποτα παραπάνω σχετικά με τα μηχανολογικά, φροντίστε όμως να έχετε φρένα και αναρτήσεις . Γκάζι ας μην έχει, φτάνουν αυτά που δίνει το εργοστάσιο, μην είστε κάγκουρες κ βάζετε πρόγραμμα κ ακράπες σε μικρά μονοκύλινδρα κ ξεκουφαίνετε τον κόσμο στρέφοντάς τον εναντίον σας. Και δεν πάει το ρημάδι ακόμη κ μετά τις ακράπες. Πουλήστε το μαζέψτε τα λεφτά κ πάρτε μεγαλύτερο. Τα άλογα πλέον είναι τζάμπα. Είπαμε για όλους έχει. Ντύσιμο να σας βολεύει κ στοιχειωδώς να σας προστατεύει, όχι t shirt κ σαγιονάρα (πονάει πολύ η άσφαλτος) αλλά κ μέτρο , παιδιά μέτρο έτσι ? Βλέπω liberty και SH με ohlins ,akrapovic , αναβάτες με dainese κ θώρακες και μπότες με Kevlar για σώσιμο αλλά marquez kαι arai το ίδιο με του pedrosa κ τελειωμό δεν έχει.
Βέβαια για το κρασί κ της γυναίκα του αλλουνού δε σου πέφτει λόγος ,αλλά κ πάλι..
Εμείς όλοι..
Θα θελα να μουν βασιλιάς στα παραμύθια της γιαγιάς έλεγε ο Μπονάτσος. Αλλά όχι….
Οι δρόμοι μας πλέον είναι πολυφυλετικοί κ πολυπολιτισμικοί κ ασφαλώς πάρα πολύ γραφικοί κ πολύχρωμοι. Τη δεκαετία του 80 κατεβαίναμε κόντρα την Κηφισίας με το Νάμνα με 400Ν κ ένας ασπρομάλλης 50+ ετών με πράσινο ΖΧ1200R κ κουστούμι ,έφτανε από το Φάρο στην Πανόρμου με σούζα. Αυτά τέλος.
Θα δείτε λοιπόν αν προσέξετε γύρω σας: Aσιάτες ντελιβεράδες που πάνε ένδοξα να πέσουν για το τελευταίο μεροκάματο, Παπούδια με street 25+ίας, όλα τα scooters της γης ,quads, τρίκυκλα Beverly,couriers,καθαριστές τζαμιών με σκουπόξυλα 4 μέτρα ,τρίκυκλο το κουλούρι του Ψυρρή ,τρίκυκλα 5 μέτρα ύψος με χαρτόνια ,HD με ape hangers τιμόνι και άλλους θαυμαστούς τρόπους να μετατρέψεις τη βενζίνη σε θόρυβο, Goldwing κ BMW Touring με 1600cc στερεοφωνικό κ 6 ηχεία αλλά κ adventure χιλιάρια plus 300 κιλά που θέλουνε μία λωρίδα αυτοκινήτου το καθένα και R1200GS με 3 τουλάχιστον μεταλλικά κουτιά (που τι νά χουν ρε γαμώτο μέσα 8,30 Δευτέρα το πρωί στην Κηφισίας ? ) ακόμη και ποδήλατα ρε γαμώτο, ποδήλατα στη Βας Σοφίας, σε μια λωρίδα μόνοι τους κ να τους στριμώχνουνε τα λεωφορεία φυσαρμόνικες με 80 χλμ.-όλα τόσο διαφορετικά κ τόσο ίδια. Χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν οι adventures είναι συνήθως νέοi ωραίοι κ fit αλλά από δεξιοτεχνία με το μοτεράκι τoυς δεν .. Δεν ξέρω για την έρημο στο DAKAR ,πάντως στο κέντρο μας βγάζουνε το λάδι. Όχι όλοι, οι περισσότεροι.Nα εξαιρέσουμε μερικά μεγάλα ΚΤΜ-ιπτάμενοι.Aα, να μην ξεχάσω, έχουν κ ύφος γενικού Γ-μαω , αδικαιολόγητο νομίζω αφού συνήθως εμποδίζουν. RESPECT στα παιδιά με τα superbikes , περνάνε αέρα από παντού υπομένουν τα πάντα αν κ το μωρό τους βράζει με αναμμένα βεντιλατέρ , ανοίγουν μία κ εξαφανίζονται όταν μπορούν .
Τα παιδιά αυτά, με μηχανάκια 200 κιλά/200 ίππους είναι και κατά τεκμήριο όλοι πολύ καλοί οδηγοί αφού έχουν επιβιώσει με αυτά τα θηρία (είπαμε 70% οδηγός κ 30% μηχανή) όπου μοτοσυκλέτα, σπορ, αγώνες, πόλη ,ισχύει. Για άλλους λοιπόν επίδειξη για άλλους εργαλείο για όλους διασκέδαση αλλά και όλοι πρέπει να συνυπάρξουμε. Οπότε ?
Ξεκινάμε…
Φύγαμε από το σπίτι και αν δεν τα είχαμε το βράδυ σε κουβέρτες περιμένουμε να ζεσταθούν τα λαστιχάκια μας- να το πιστέψετε είναι κρύα. Διαβάζουμε λοιπόν την άσφαλτο κ ψιλοφρενάρουμε δοκιμαστικά. Ακούγεται χαζό αλλά βοηθάει γιατί ,αλλιώς κρατάει με ζέστη με κρύο με βροχή με φιλμ υγρασίας (άντε σας δίνω μια τούμπα η κάθε περίπτωση-να είναι μια όμως). Γνώμη μου ότι το χειρότερο είναι το κρύο κάτω από 5 βαθμούς το χειμώνα. Οι άλλες συνθήκες προειδοποιούν. Αυτές οι τούμπες αν ξεκινάνε με πίσω γλύστριμα και με λίγα χιλιόμετρα σώζονται. Τα μπροστινά γλιστρίματα θέλουν εμπειρία, οι χωματεροί το κατέχουν το χάσιμο του μπροστινού. Με φρένο , λίγο -το άλλο παιδιά όχι αυτό που γλιστράει -κ λίγο ανάποδο, λίγο όμως.
Βγαίνετε λοιπόν από τη γειτονιά σας κ φτάνετε σε μεγάλο δρόμο. Την ταχύτητα ,την πυκνότητα κ τη ροή των αυτοκινήτων αν η διαδρομή είναι η καθημερινή μας ξέρουμε να την κουλαντρίσουμε
Τα αυτοκίνητα πρώτα να δούμε αλλά και τους οδηγούς των.
Τους θεωρούμε de facto όλους αφηρημένους, υπερήλικες πιθήκους, που ξέχασαν να πάρουν τα χάπια τους για επιληψία και σχιζοφρένεια , ώστε κάπως να επιβιώσουμε. Και εμείς οι ίδιοι με το αυτοκίνητο παραδεχτείτε το, χαλαρώνουμε και το σωστό να το λέμε . (Και για τους τύπους των οδηγών των αυτοκινήτων έναν έναν χωριστά έχει πλάκα να πούμε ,αλλά θα φάμε όλο το κείμενο).
Μην τα βάζετε ρε σεις με οδηγούς λεωφορείων ,φορτηγατζήδες κ ταξιτζήδες, Είναι όλοι καλοί οδηγοί δουλεύουν στο δρόμο κ δεν θέλουν να μας χτυπήσουν. Καμιά φορά οι ταξιτζήδες ξεφεύγουν λίγο γιατί ,αφού στα γρήγορα σε μετράνε κ δουν ότι την αντέχεις τη μαλακία που θα κάνουν για τον πελάτη, τότε την κάνουν. Η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα κλπ..
Ο σκοπός μας με τους άλλους οδηγούς είναι να μην έχουμε καμία σχέση μαζί τους (με τον όποιο) στο δρόμο. Δε θέλουμε να μας θυμάται η να μας σχολιάζει κανείς .Να μη μας θυμάται ούτε αυτοκίνητο ούτε μηχανάκι ,να μην καταλάβει πότε τον φτάσαμε πότε περάσαμε πότε χαθήκαμε. Να φτάνουμε εκεί που πάμε ει δυνατόν με κρύα φρένα. Καθόμαστε πίσω από όσους πάνε με τη ροή των μοτοσυκλετών, δεν κορνάρουμε κ δεν τσακωνόμαστε ποτέ ,δεν έχει κανένα νόημα Δεν μπορείς κ δεν θέλεις να βάλεις έναν παππού με καβουράκι να βάλει πρώτη κ να κάνει αριστερά για να σου ανοίξει από 50 πόντους τη δίοδο κ να την κάνει 70. Δεν μπορεί να υπολογίσει 20 πόντους ούτε το μπροστά ούτε το αριστερά δεξιά. Έχουνε κλείσει σπίτια παιδιά και για λιγότερους από 20 πόντους
Διαλέξτε τη λωρίδα σας πρώτα απ όλα. Σε δρόμο με 3 σειρές αυτοκίνητα πατάμε ανάμεσα στη 2η κ στην 3η και ποτέ πίσω από αυτοκίνητο. Μη ρωτήσει κανείς για τις 2 λωρίδες-ανάμεσα βέβαια.
Μη εκβιάζετε περάσματα ανάμεσα σταματημένο αμάξι κ δεξί πεζοδρόμιο ,δίκαια θα σας την πουν γιατί πρέπει να ανοίγουν κ τις πόρτες. Προχωράμε λοιπόν:
Η μπροστινή σας ρόδα να έχει που να πάει αν, στην μπροστινή κοπελίτσα μπει σφίγγα απ το παράθυρο κ πατήσει ΟΛΟ το φρένο. Γατί να γίνετε αυτοκόλλητο στον προφυλακτήρα της?
Και θα φταίτε κιόλας…..Επίσης σημαντικό ,μην το ξεχάσω μεγάλος άνθρωπος:
Όχι ανάμεσα στην 1η και τη 2η λωρίδα. Τα λεωφορεία δεξιά σταματάνε κ οι έξυπνοι που τα ακολουθούν βγάζουν φλας αριστερά - όταν δεν βγαίνουν με σκέτη τιμονιά - οπότε σας έκλεισε το μονοπάτι κ θα σκιάζεστε κάθε 20 μέτρα. Οπότε παιδιά μείνετε δεξιά από το αριστερότερα αυτοκίνητο, διαβάζετε το δρόμο μπροστά σας συνέχεια (το μηχανάκι λένε οι εμπειρικοί πάει εκεί που κυττάμε) στο βάθος, εκεί μακριά στο αυλάκι που κινείστε, ανάμεσα στα αυτοκίνητα . Αν το κάνεις σωστά και : κατέβεις από Μαρούσι στο Φάληρο κ δεν σε πιάσει φανάρι-λέμε τώρα- αν μόλις φτάσεις σου πουν ότι δεξιά κ αριστερά στο πεζοδρόμιο ήτανε όλοι γυμνοί θα πρέπει να πεις : μπορεί δεν ξέρω, δεν έβλεπα πλάι.
Να μου πείτε τώρα κ σεις κάτι εδώ κάτι άλλο , αν το χετε προσέξει. Μόλις σε μια λωρίδα δημιουργηθεί κενό 1 ½ αυτοκινήτου όλο κ κάποιος jedi master με Hyundai- millennium falcon θα καλύψει το κενό με τιμονιά, σε νανοσεκόντ . Να το χ.σω το φλας ,το άναψε δεν το άναψε, εμείς μόλις δούμε τέτοιο κενό - δύο δάχτυλα στη μανέτα- αντί του χαλαρού μονού δάχτυλου. Α κ να μην ξεχάσω όταν προχωράτε κ δεν βλέπετε μπροστά γιατί προηγείται μεγάλο αυτοκίνητο ,φορτηγό κλπ κ η ροή ξαφνικά σταματήσει, τότε κάτι παίζει κ εμείς δεν θέλουμε συμμετοχή ,Δύο δάχτυλα στη μανέτα, όπως προείπαμε..
Κλασική τούμπα είναι να ξεπαρκάρει κάποιος δεξιά μας όταν είμαστε δίπλα του κ αντί να τσιμπήσουμε φρένα κ να δούμε που θα πάμε τη ρόδα μας ,πόσο δρόμο θα του πάρει να βγάλει κ πόσο θα περισσέψει για μας , οι πιο άπειροι από μας μπλοκάρουν το μπροστινό κ φυσικά πέφτουν κ φτάνουν σερνάμενοι κουνάμενοι στη πόρτα του ξεπαρκάροντος κ του κάνουν κ δήλωση. Το έχω δει πάνω από 10 φορές,
Πάντα υπάρχει χώρος παιδιά, αυτός που ξεπαρκάρει δεν μπορεί να πάρει όλο τον υπόλοιπο δρόμο γιατί δεν μπορεί κ αυτός να υπολογίσει πόσος είναι ο υπόλοιπος δρόμος .Βιαστικά ξεπαρκάρει όποιος έχει 2 ακόμη λωρίδες κ δεν μας έχει δει.
Αυτό το δεν μας έχει δει μην το παίρνετε αψήφιστα. Ο πιο σίγουρος τρόπος για να μην σας συμβεί είναι να ψάχνετε τα μάτια του αντιπάλου. Κάτι σαν το καμάκι στα μπαρ, Αν σε διασταύρωση πιάσεις το βλέμμα του αντίπαλου ήδη νίκησες , Σε έχει δει κ δεν θα σε σκοτώσει επίτηδες, Αν έχεις δε κ φόρα κ δεν σταματήσεις τελείως , σίγουρα θα σε αφήσει και να περάσεις. Τσααααακ .Εμείς πάμε πάντα για τη λευκή ισοπαλία 0-0 Σ όλα τα άλλα σκορ είμαστε χαμένοι δεν πρέπει να φάμε κανένα γκολ. Ούτε τα υπέρ σας στοπ να τα περνάτε αέρα και ας κορνάρουν τα αυτοκίνητα πίσω σας. Δεν θα περιμένουμε το ανακριτικό να μας πει ότι έχουμε δίκιο.
Ένας έμπειρος αναβάτης μπορώ να σου πω ότι πάντα «φταίει »αν εμπλακεί σε ατύχημα. Έπρεπε κάπως να το είχε μυριστεί να το είχε προβλέψει να το είχε αποφύγει. Νομίζω ότι καταλαβαινόμαστε
Αs simple as that.. »
Και έπεται συνέχεια.
Και έπεται συνέχεια.
Πηγή: mototriti
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου