Αποτελούσε το πρώτο μοντέλο που επιχείρησε το πάντρεμα… 3 κατηγοριών: Street, Touring και On-Off. Ωστόσο, η TDM έθεσε σε πρώτο πλάνο την άνεση και την ευχρηστία σε πολλές χρήσεις, όσο υπήρχε άσφαλτος. Απευθυνόταν σε αναβάτες που ήθελαν «μια μοτοσυκλέτα για όλα», μια φιλοσοφία που αργότερα θα χαρακτήριζε όλο και περισσότερα μοντέλα. Για το 1991, η εντελώς όρθια θέση οδήγησης σε street μοτοσυκλέτα, η οποία όμως προερχόταν από on-off πλατφόρμα, ήταν ριζοσπαστικά στοιχεία. Ωστόσο η TDM έθεσε μια σειρά προδιαγραφών που θα αποδεικνύονταν κερδοφόρα συνταγή για πολλές αγορές στον κόσμο.
Η φιλοσοφία της TDM 850 χαρακτήριζε και την TDM 900, η οποία βέβαια ήταν πολύ πιο εξελιγμένη. Το TDM ήταν από τις πρώτες μοτοσυκλέτες που βρήκε… τι είναι αυτό που θέλει ο Έλληνας αναβάτης και του το προσέφερε απλόχερα. Τα πυκνά αστικά κέντρα, οι κορδελιαστοί δρόμοι της επαρχίας και οι μεγάλες εθνικές οδοί, σε συνδυασμό με το πάντα σπορ οδηγικό προφίλ του Έλληνα αναβάτη ήταν λες και είχαν μελετηθεί ειδικά για να δημιουργηθεί η TDM. Η άνετη θέση οδήγησης της και οι σχετικά μικρές της διαστάσεις (ειδικά στο πλάτος, συνδυάζονταν με μία χαρακτηριστική ευκολία οδήγησης. Η TDM είχε ελαφριά αίσθηση και άλλαζε κατεύθυνση με τη σκέψη, με το ζύγισμά της να είναι ιδανικό. Παράλληλα, ο κινητήρας των 86 ίππων χαρακτηριζόταν από ζωηρότητα στην απόκριση γκαζιού, μπόλικη ροπή κυρίως στις χαμηλές στροφές και αρκετή ισχύ για την αποστολή της TDM. Με αυτές τις αρετές, η TDM 900 μπορούσε να αποτελεί ένα εργαλείο καθημερινής χρήσης, που δεν ήταν αυστηρά περιορισμένο στις «αγγαρείες» αλλά προσέφερε έντονη οδηγική ευχαρίστηση, την στιγμή που ο αναβάτης της θα άνοιγε το γκάζι λίγο παραπάνω. Οι σπορ καταβολές της TDM στο πλαίσιο και τα περιφερειακά υπογράμμιζαν την επάρκειά του στον ρόλο αυτό, ενώ ο «α λα V2» ήχος του δικύλινδρου crossplane ικανοποιούσε και την αίσθηση της ακοής. Και ακόμα καλύτερα, η μοτοσυκλέτα αποδείχθηκε και αξιόπιστη σε βάθος χρόνου –βασικότατο προαπαιτούμενο των Ελλήνων αναβατών. Η TDM 900 φαινόταν πως τα είχε όλα και το απέδειξε στην πράξη.
Σκεφτείτε λοιπόν τι έγινε στους κόλπους των φίλων της πολυχρηστικής μοτοσυκλέτας επιδόσεων, όταν η Yamaha ανακοίνωσε την Tracer 900, αφήνοντας σαφείς αιχμές ότι αποτελούσε «το επόμενο TDM» με πολύ ισχυρότερο μοτέρ και όλα τα μοντέρνα «καλούδια» της τεχνολογίας. Το 2015, το TDM δεν μπορούσε πλέον να κρύψει την ηλικία του απέναντι σε άλλες, πιο εξελιγμένες μοτοσυκλέτες και αρκετοί αναβάτες που ήθελαν κάτι καλύτερο, στράφηκαν σε μοντέλα όπως η Triumph Tiger. Το Tracer 900 όμως ερχόταν με άγριες διαθέσεις, προικισμένο με ένα άριστο μοτέρ και ένα πλαίσιο που είχαν ήδη επιτύχει, στην πλατφόρμα που έκανε το TDM ποθητό: «Ψηλή» μοτοσυκλέτα με τουριστικές καταβολές, κανένας συμβιβασμός στην συμπεριφορά στην άσφαλτο, σπορ χαρακτήρας, δυναμική εμφάνιση και φυσικά, εύκολη καθημερινή χρήση και προσιτότητα από όλους. Και όλα αυτά, σε μια κυριολεκτικά ανεπανάληπτη τιμή για το 2015: ΚΑΤΩ ΑΠΟ 10.000 ΕΥΡΩ! Φαινόταν πολύ καλό για να είναι αληθινό, όμως ήταν. Η Tracer 900 έγινε ανάρπαστη ξεπουλώντας την μία παρτίδα μετά την άλλη και σύντομα τα «κατορθώματα» των μηχανικών της Yamaha διαδόθηκαν.
Το Tracer 900 εκπλήρωνε όλες του τις υποσχέσεις με το «καλημέρα σας», κάνοντας χρήση της εμπειρίας που η Yamaha απέκτησε τα προηγούμενα χρόνια. Ο πανίσχυρος τρικύλινδρος των 115 ίππων πρωταγωνιστούσε, προσφέροντας το κάτι παραπάνω στις επιδόσεις που σταδιακά έγινε κανόνας για την κατηγορία. Η μεγάλη ροπή του προσέφερε ελαστικότητα και άρα, ευκολία οδήγησης σε καθημερινές συνθήκες. Εργονομικά, το Tracer 900 έθεσε την άνεση στο επίκεντρο, έχοντας ωστόσο αρκετές διαφορές από το TDM. Το τιμόνι είναι αρκετά φαρδύτερο και η σέλα μεγαλύτερη, ενώ η ίδια η Tracer είναι μεγαλύτερη σε πλάτος και έχει ψηλότερα το κέντρο βάρους, ενώ τα μαρσπιέ τοποθετήθηκαν αρκετά πιο πίσω για μια σπορ νότα. Αν και η Tracer οδηγιέται πανεύκολα στην πόλη, «λάμπει» έξω από αυτή, είτε την οδηγούσες ταξιδιωτικά, είτε σαν να ήταν σπορ μοτοσυκλέτα. Στην πρώτη χρήση, η άνεση της σέλας και ο ελαστικός χαρακτήρας του τρικύλινδρου ξεχώριζαν στις μεγάλες διαδρομές, ενώ στην δεύτερη χρήση, το στιβαρό πλαίσιο, οι κορυφαίες αναρτήσεις και η πολύ προσεγμένη γεωμετρία δημιουργούσαν ένα σύνολο που προσέφερε συγκινήσειςστο στροφιλίκι, ακόμη και σε απαιτητικούς. Και όλα αυτά με λιγότερο από 10.000 ευρώ!
«Συγκρίνοντας» τις δύο μοτοσυκλέτες, οδηγώντας την μία μετά την άλλη, παίρνεις μια ωραία εικόνα για το πώς εξελίχθηκε η τεχνολογία όλα αυτά τα χρόνια. Η διαχρονική TDM 900 στέκεται στο ύψος της ακόμα και μετά από 17 χρόνια, κερδίζοντάς σε με τον εύκολο χαρακτήρα της. Δεν μπορείς να μην προσέξεις την ευελιξία και την ελαφριά της αίσθηση, τον σπιρτόζικο χαρακτήρα του δικύλινδρου μοτέρ με τον θαυμάσιο ήχο ή τα καταπληκτικά φρένα από R1 μπροστά, που ταπεινώνουν εύκολα πολλές σημερινές μοτοσυκλέτες. Μετά όμως ανεβαίνεις στο Tracer 900 και υμνείς την εξέλιξη. Πολύ ισχυρότερος κινητήρας και πιο «στιβαρή αίσθηση» που στην αρχή μπορεί να μεταφραστεί ως «βαριά», αλλά στην πορεία εμπνέει εμπιστοσύνη ακόμη και σε πολύ γρήγορη οδήγηση. Και φυσικά, να μην ξεχάσουμε την παρουσία του ABS και του Traction Control που πάνε το επίπεδο της ενεργητικής ασφάλειας πολύ ψηλότερα, σε σχέση με το TDM (αλλά και τις άλλες μοτοσυκλέτες της εποχής), όταν ακόμη δεν ήταν διαθέσιμες αυτές οι τεχνολογίες. Το Tracer 900 λοιπόν, παρά το υψηλότερο τεχνολογικό του επίπεδο, ακολουθεί κατά γράμμα την συνταγή που το TDM 900 δημιούργησε: Πολυχρηστική, street μοτοσυκλέτα, με «αθλητικά» χαρίσματα, εύκολη στην οδήγηση και προσιτή στην τιμή. Και για αυτό «χρίστηκε» και ο διάδοχος του TDM 900.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου