Hλεκτρονικά: Σε βοηθούν η σε κάνουν κουλάδι;

Τα ηλεκτρονικά βοηθήματα βρίσκονται στην υπηρεσία του αναβάτη εδώ και καιρό. Η αξία κάποιων είναι αδιαμφισβήτητη, όμως καθώς οι κατασκευαστές γεμίζουν τις μοτοσικλέτες τους με ολοένα και περισσότερα, προκύπτουν ορισμένα σοβαρά ερωτήματα.

Τα ηλεκτρονικά βοηθήματα και τα gadget μιας σύγχρονης μοτοσικλέτας έχουν αδιαμφισβήτητα προσφέρει πολλά στους δύο τροχούς σε τομείς όπως η ενεργητική ασφάλεια, η οικονομία και η εργονομία. Πάρτε για παράδειγμα το πιο σημαντικό ίσως ηλεκτρονικό βοήθημα, το ABS. Από την παρουσίασή του πριν από 20 και πλέον χρόνια εξελίσσεται συνεχώς και έχοντας εξαλείψει όλα σχεδόν τα μειονεκτήματά του (βάρος, απόκριση, αποτελεσματικότητα) έχει αναδειχθεί σε έναν πραγματικό φύλακα άγγελο για τους αναβάτες. Το σύστημα πρόσφυσης και οι ηλεκτρικά ρυθμιζόμενες αναρτήσεις βελτιώνουν επίσης σημαντικά την ενεργητική ασφάλεια μιας μοτοσικλέτας με τις τελευταίας γενιάς ημι-ενεργητικές αναρτήσεις να αποτελούν, ίσως και το σημαντικότερο τεχνολογικό άλμα αυτή τη στιγμή στους δύο τροχούς.

Τα τελευταία χρόνια οι κατασκευαστές μοτοσυκλετών, στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν όλο και περισσότερους αναβάτες, έχουν επιδοθεί σε μια τεχνολογική κούρσα άνευ προηγουμένου. Εξοπλίζουν τα μοντέλα τους με ολοένα περισσότερα και πιο εξελιγμένα ηλεκτρονικά καλούδια. Traction control με διάφορα επίπεδα λειτουργίας, πολλαπλοί χάρτες για τον ηλεκτρονικό ψεκασμό, διαφορετικά modes για τη λειτουργία του ABS είναι μόνο μερικά από αυτά. Συστήματα που όλα υπόσχονται μια ξεχωριστή εμπειρία για τον αναβάτη, αφού του προσφέρουν μια πλήρη παραμετροποίηση του οχήματός του. Συστήματα που κάνουν την εξωτική ισχύ πολλών σύγχρονων μοντέλων διαχειρίσιμη και προσιτή στον καθένα. Καινοτομίες που, σύμφωνα και με τις εταιρείες, βελτιώνουν τόσο στην ενεργητική, όσο και στην παθητική ασφάλεια του αναβάτη, πέρα φυσικά από τα οφέλη στην οδήγηση. 

Ωστόσο, με τόσα πολλά gadgets διαθέσιμα αλλά και παρεμβατικά στην συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας, εγείρονται διάφορα ερωτήματα σχετικά με την χρησιμότητα αλλά και την αποδοχή τους από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας.  Το traction control και οι χάρτες ανάφλεξης-ψεκασμού επεμβαίνουν, πολλές φορές αισθητά, στην απόκριση του γκαζιού, στοιχείο που είναι μισητό, από πολλούς! Ακόμα, η πληθώρα διαθέσιμων ρυθμίσεων σε μια ηλεκτρονική ανάρτηση ή σε έναν κινητήρα, θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ποτέ στην εντέλεια, από έναν αναβάτη; Έχεις στην πραγματικότητα την κατάσταση στα χέρια σου ή οδηγείσαι σε ένα είδος αυτονομίας;

Ας πάρουμε για παράδειγμα τις ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενες αναρτήσεις: Ακόμα και οι πιο συμβατικές λύσεις ανάρτησης σε οποιοδήποτε δίκυκλο, πλέον λειτουργούν τόσο καλά, που σπάνια ένας μέσος αναβάτης θα τις φέρει ακόμη και κοντά στο όριο. Αν λοιπόν δώσουμε στον αναβάτη μια μεγάλη πληθώρα ρυθμίσεων, τις οποίες δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ στο παρελθόν, θα τον βοηθήσουμε ή θα τον μπερδέψουμε περισσότερο, αφού δεν θα ξέρει τι να ρυθμίσει; Ακόμα ένα παράδειγμα, είναι οι πολλαπλές χαρτογραφήσεις του κινητήρα: Πόσο αισθητές ή ακόμη και χρήσιμες είναι, από τον μοτοσυκλετιστή; Χρειάζεται ο τελευταίος πραγματικά, ένα σύστημα που αλλάζει ελαφρώς κάποιες ρυθμίσεις, προκειμένου να έχει ένα αποτέλεσμα που μπορεί και να μη γίνει αντιληπτό; Η μήπως, ο αναβάτης είναι αυτός που πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και να κατανοήσει τη λειτουργία των συστημάτων; 

Πολλοί ισχυρίζονται ότι όλα αυτά είναι τεχνάσματα του marketing, για αύξηση του γοήτρου και των πωλήσεων, με άμεση συνέπεια στην τελική τιμή της μοτοσυκλέτας αλλά και στις ικανότητες ενός μοτοσικλετιστή. Φανταστείτε έναν αναβάτη που έχει συνηθίσει να έχει πάντα τα νώτα του φυλαγμένα από τα ηλεκτρονικά, να οδηγήσει μια παλαιότερης τεχνολογίας μοτοσυκλέτα. Θα καταφέρει να ανταποκριθεί ή δεν θα μπορεί να την κουμαντάρει; 

Εσείς τι λέτε; Μπορεί o μέσος αναβάτης δεν μπορεί να αξιοποιήσει μια τόσο μεγάλη πληθώρα δυνατοτήτων και ρυθμίσεων; Μήπως δεν αναπτύσσει τις οδηγικές του ικανότητες αν στηρίζεται στα ηλεκτρονικά; 


Πηγή: mototriti