Συμβουλές οδήγησης για μοτοσυκλετιστές Εξασφαλίστε μεγαλύτερη προστασία αξιοποιώντας τις «ασπίδες» στο δρόμο

Η μοτοσυκλέτα είναι το πιο ευάλωτο όχημα στο δρόμο. Αυτό σημαίνει ότι σε ενδεχόμενη σύγκρουση με αυτοκίνητο ή άλλο τετράτροχο όχημα είναι απίθανο να μην υπάρξει έστω και μικροτραυματισμός. Ένα σπασμένο φλας σε ένα αυτοκίνητο, για εμάς μπορεί να σημαίνει τουλάχιστον μώλωπας στο πόδι και μια πεσμένη μοτοσυκλέτα.

Εξίσου ευάλωτα είναι και τα ποδήλατα και οι πεζοί, όμως λόγω της μικρής τους ταχύτητας, οι επιπτώσεις της ζημιάς είναι συνήθως μικρότερες σε σχέση με της μοτοσυκλέτας, που κινείται ταχύτερα από οτιδήποτε άλλο στον αστικό ιστό. Και δεν εννοούμε ότι «τρέχει», με την έννοια της υπέρβασης ορίων, αλλά απλά ότι επειδή έχει τη δυνατότητα να κινείται γρηγορότερα, αυτό και κάνει.

Η απλοϊκή ερμηνεία της πιο πάνω πραγματικότητας είναι ότι η μοτοσυκλέτα είναι επικίνδυνη. Όμως η ίδια η μοτοσυκλέτα δεν παίρνει καμία πρωτοβουλία ώστε να είναι επικίνδυνη. Αντίθετα οι σημερινές μοτοσυκλέτες είναι πολύ ασφαλέστερες σε σχέση με τις μοτοσυκλέτες προηγούμενων δεκαετιών.

Ο οδηγός και μόνον είναι αυτός που κάνει επικίνδυνη ή όχι τη μετακίνηση με τη μοτοσυκλέτα. Με αυτή την έννοια, ο οδηγός είναι εκείνος που μπορεί να δημιουργήσει και ασφαλέστερες συνθήκες μετακίνησης.

Φανάρια (φωτεινοί σηματοδότες)

Η ασφαλέστερη θέση σε ένα έρημο φανάρι είναι τα άκρα του δρόμου, δίπλα στο πεζοδρόμιο κατά προτίμηση ή δίπλα στο διαχωριστικό διάζωμα.

Εφόσον όμως υπάρχει έστω κι ένα αυτοκίνητο σταματημένο στο φανάρι, επιλέγουμε να το περάσουμε και να σταματήσουμε κοντά του και ιδανικά εμπρός του, για λόγους ασφαλείας. Να γίνει η «ασπίδα» για τα νώτα μας. Εννοείται ότι δεν καλύπτουμε τη διάβαση των πεζών. Υποδεικνύει έλλειψη πολιτισμού και μυαλού…

Ειδικά το βράδυ, η «ασπίδα» δεν πρέπει να αποτελεί απλά συνήθεια, αλλά απαράβατο κανόνα. Αν για οποιοδήποτε λόγο, επερχόμενο όχημα είτε δεν μας έχει δει είτε δεν σταματήσει στο φανάρι, θα πέσει πάνω στο όχημα πίσω μας, την ασπίδα μας, που θα αποσβέσει τη σύγκρουση.

Διασταυρώσεις

Κι εδώ μπορεί μια «ασπίδα», όχι μόνο να μας προφυλάξει, αλλά και να μας ενημερώσει εμμέσως για την κυκλοφορία.

Αν φροντίσουμε να διασχίζουμε τη διασταύρωση «τοποθετώντας» δίπλα μας ένα αυτοκίνητο ή κάποιο λεωφορείο προς την πλευρά του ενδεχόμενου κινδύνου, τότε έχουμε μια σημαντική και πολλαπλή εξασφάλιση.

Αυτό συμβαίνει γιατί οι άλλοι οδηγοί βλέπουν ένα πιο ογκώδες όχημα και όχι μια λεπτή σιλουέτα μοτοσυκλέτας. Κι αν παρ' όλα αυτά προκληθεί σύγκρουση, αυτή θα γίνει με την «ασπίδα» μας κι όχι με εμάς.

Φροντίζουμε ακόμη να συγχρονίζουμε την κίνησή μας ώστε να διασχίσουμε τη διασταύρωση ταυτόχρονα με την «ασπίδα» μας.

Ακόμη κι αν ένα αυτοκίνητο εισέρχεται στη διασταύρωση από το απέναντι ρεύμα, εμείς μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως «ασπίδα». Το γεγονός ότι έχει ήδη μπει στη διασταύρωση και βρίσκεται σε αυτή, μας δίνει να καταλάβουμε ότι η διασταύρωση είναι «καθαρή», οπότε κι εμείς μπορούμε να περάσουμε με μεγαλύτερη σιγουριά.

Ένας πεζός που διασχίζει μια διασταύρωση μας δίνει σημαντικές πληροφορίες. Αν βιάζεται, σημαίνει αυτοκίνητο που πλησιάζει. Αν κινείται αμέριμνος μάλλον η διασταύρωση είναι ελεύθερη. Ακόμη κι αν ο πεζός δεν έχει δει το επερχόμενο όχημα, το λογικότερο είναι να έχει δει ο οδηγός του αυτοκινήτου τον πεζό και να μειώσει την ταχύτητά του.

Σε κάθε περίπτωση, έχουμε πάντα κατά νου μήπως ο οδηγός της «ασπίδας» μας αποφασίσει να στρίψει την ώρα που είμαστε δίπλα του στη διασταύρωση. Κάθε ύποπτη κίνηση, μείωση ταχύτητας, κινήσεις των χεριών στο τιμόνι, του κεφαλιού στους καθρέφτες, σημαίνουν συναγερμό για εμάς. Ένας έμπειρος και έξυπνος μοτοσυκλετιστής, μπορεί ακόμη και από τη φυσιογνωμία των οδηγών να συμπεράνει την οδηγική τους συμπεριφορά.

Πηγή: newsbeast.gr