ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑΣ. Αναγκη η μικροβιο;

Είναι τελικά η βελτίωση, μια συνήθεια των αναβατών ώστε να φέρουν την εκάστοτε μοτοσυκλέτα στα δικά τους μέτρα; Υπάρχει περιθώριο βελτίωσης αν ξεφύγουμε από τα εργοστασιακά πρότυπα;

Κάπου εδώ ξεκινάει μια μάχη δύο πλευρών που η κάθε μία, μέσω των δικών της επιχειρημάτων, προσπαθεί να επιβληθεί για το κατά πόσο και σε ποιο βαθμό είναι αναγκαία η βελτίωση σε μια μοτοσυκλέτα.

Έχουμε την ευθύνη ως κάτοχοι δικύκλου, να εξασφαλίζουμε την δική μας ασφάλεια, αλλά και των γύρω μας. Με γνώμονα αυτό το σκεπτικό, πρέπει να αποφασίσουμε αν θα επέμβουμε στην εργοστασιακή μοτοσυκλέτα.

Εφόσον αποφασίσουμε να αντικαταστήσουμε κάποια εξαρτήματα, με άλλα  aftermarket, θα πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι αυτό δεν αλλοιώνει τα βασικά χαρακτηριστικά της μοτοσυκλέτας και ότι δε προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τα όρια που έχει θέσει ο κατασκευαστής.Εξάλλου, δεν πρέπει να παραλείπουμε ότι το εργοστάσιο έχει προχωρήσει στην παραγωγή ενός μοντέλου, εξασφαλίζοντας την ασφάλεια μας ,μέσω συγκεκριμένων προδιαγραφών και δοκιμών.

Μια ενδεχόμενη αλλαγή στο σύστημα εξάτμισης ή στο φίλτρο αέρα ή ακόμα και ο αναπρογραμματισμός  του εγκεφάλου μπορεί να μας δώσει την απαραίτητη ανάσα και κάποια εξτρά άλογα στον κινητήρα. Απεναντίας, πιο βαριές διεργασίες, που περιλαμβάνουν αλλαγή στο εσωτερικό του κινητήρα ή στα κινούμενα του μέρη ( έκκεντρα,πιστόνια, συμπίεση ), εκτός από την αύξηση της κατανάλωσης, θα δημιουργήσει αμφιβολίες για την  αξιοπιστία σε βάθος χρόνου και θα αλλοιώσει τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας, ειδικά σαν πρόκειται για το καθημερινό μας μέσο μετακίνησης.

Πιθανή βελτίωση σε σύστημα πέδησης καθώς και ανάρτησης, απαιτούν μέγιστη προσοχή, διότι πρέπει να γίνεται η κατάλληλη επιλογή ανταλλακτικών και η τοποθέτηση τους μόνο από έμπειρους  επαγγελματίες. Μοναδικό κριτήριο θα πρέπει να είναι η μεγιστοποίηση της ενεργητικής ασφάλειας. Κάποιες φορές, η αυτοπεποίθηση μερικών μετά τη βελτίωση αυξάνεται και μας σπρώχνει σε οδηγικά  λάθη. Κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό και μπορεί να θέσει εμάς και τους γύρω σε κίνδυνο.

Υπάρχει τεχνογνωσία για να προχωρήσουμε σε εκτεταμένες επεμβάσεις και ποιος θα τις αναλάβει ; Είναι το επόμενο ερώτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει αν κινούμαστε προς αυτή την κατεύθυνση. Οι μικρότερες σε έκταση βελτιώσεις είναι πιο εύκολο να αντιμετωπιστούν μηχανολογικά καθώς είναι πιο διαδεδομένες και υπάρχει ο λεγόμενος μπούσουλας. Θα πρέπει να έχουμε υπόψιν, ότι όσο περισσότερα ζητάμε, αυτό απαιτεί εκτενέστερη αναζήτηση , με προσωπικά κόστος σε χρόνο και χρήματα. Επιπρόσθετα, δημιουργείται μεγαλύτερη αμφιβολία και ανασφάλεια όσο αναφορά την τελική εξέλιξη της βελτίωσής μας, αν δεν το έχουμε κάνει με το σωστό τρόπο.

Μέσω της αναζήτησης μας, θα πρέπει να απευθυνθούμε σε επαγγελματίες που ασχολούνται με αυτό το κομμάτι και να έχουν εμπειρία στο αντικείμενο. Να είναι καταξιωμένοι στο χώρο και ει δυνατόν, να έχουν δείγματα αντίστοιχης δουλειάς. Σημαντικό,  είναι να δούμε, τι είδους εγγύηση μας παρέχουν οι ίδιοι και αν χάνουμε την ισχύ της εργοστασιακής, εφόσον αυτή υπάρχει.  

Η βελτίωση είναι συνώνυμο της εξέλιξης. Οι εταιρίες πλέον, μέσω της συμμόρφωσης των οδηγιών του Euro4, αλλά και του αυξημένου ανταγωνισμού, μας προσφέρουν σύγχρονες μοτοσυκλέτες. Όλα όσα ενδεχομένως θα θέλαμε να προσθέσουμε για να τις κάνουμε καλύτερες είναι ήδη στο βασικό τους εξοπλισμό. Ηλεκτρονικά βοηθήματα τελευταίας γενιάς, βλέπε Traction, ABS κ.α, αυξημένες επιδόσεις καθώς και ένα σωρό εργοστασιακά αξεσουάρ όλα μπροστά στα πόδια μας για να επιλέξουμε.

Οι υπερβολικές βελτιώσεις, εκτός από –μερικές φορές- ανούσιες, είναι και πολύ κοστοβόρες  που στις περισσότερες των περιπτώσεων αν αποταμιεύαμε τα χρήματα κ σε συνδυασμό με την πώληση της μοτοσυκλέτας μας, θα μπορούσαμε να πάμε σε ένα καινούργιο μοντέλο που θα χρειαζόταν πιο λίγες βελτιώσεις, άρα πιο λίγες πιθανότητες να επέμβουμε με λάθος τρόπο στην μοτοσυκλέτα. 

Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι το οδηγικό στυλ στον καθένα μας είναι συγκεκριμένο και δεν πρέπει να επηρεαστεί από την βελτίωση, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια. Ας μην παραλείψουμε ότι κάθε είδους αλλαγή , προϋποθέτει εξοικείωση, για να μπορέσει ο αναβατής να εναρμονιστεί με αυτή.

Παν μέτρων άριστον είναι και εδώ το ρητό που πρέπει να ακολουθηθεί.

Εσείς τι πιστεύετε; Έχει αξία μια βελτίωση στις μέρες μας; Υπάρχει η τεχνογνωσία για αλλαγές στη μοτοσυκλέτα μας; Αλλοιώνεται ο χαρακτήρας ή ανεβαίνει επίπεδο μέσω της βελτίωσης; Δίνουν οι εταιρίες σε κάθε μοτοσικλέτα όσα χρειαζόμαστε ή υπάρχει περιθώριο να επέμβουμε;

Πηγή